Mystical Moth and Candle in Rumi's Poetry

نیم پروانه آتش که پرو بال خود سوزم---منم پروانه سلطان که بر انوار میگردم


I'm not just a moth to the flame
burning my wings and feathers.
I'm His Majesty's moth
flying around His Lights.



گر چه ز شمع تو می سوخت چون پروانه دلم---گرد آن شمع رخ خوب تو پریدم همه شب


Even though my heart was burning like a moth
from the flames of your candle,
every night I was flying
around the candle of your beautiful face.





عاشقا کمتر زپروانه نی ای---کی کند پروانه ز آتش اجتناب


O lover, you're no less than a moth;
how can a moth ever avoid a burning flame?




که پروانه نیندیشد ز آتش---که جان عشق را اندیشه عار است


A moth doesn't fear the flame
because for the soul of love
fearing is disgraceful.



بسوزانم زعشق تو خیال هردو عالم را---بسوزند این دو پروانه چو من شمع چگل باشم


For your love 
I'll burn the thoughts of the two worlds.
I'm a fiery candle
moths will be burned in my flames.