پابلو نرودا - دیکتاتورها

Los Dictadores

Pablo Neruda

دیکتاتورها
پابلو نرودا 

 
The Dictators
by Pablo Neruda


Ha quedado un olor entre los cañaverales:

Una mezcla de sangre y cuerpo, un penetrante
Pétalo nauseabundo.
Entre los cocoteros las tumbas están llenas
De huesos demolidos, de estertores callados.
El delicado sátrapa conversa
Con copas, cuellos y cordones de oro.
El pequeño palacio brilla como un reloj
Y las rápidas risas enguatadas
Atraviesan a veces los pasillos
Y se reúnen a las voces muertas
Y a las bocas azules frescamente enterradas.
El llanto está escondido como una planta
cuya semilla cae sin cesar sobre el suelo
y hace crecer sin luz las grandes hojas ciegas.
El odio se ha formado escama a escama,
Golpe a golpe, en el agua terrible del pantano
Con un hocico lleno de légamo y silencio.

دیکتاتورها
از پابلو نرودا


بوئی درمیان ساقه های نیشکر باقی است
آمیزه ای از خون و بدن
گیاه نافذی که تهوع می آورد
درمیان درختان نارگیل و
گورها ی سرشار از استخوان های پوسیده
و تلق و تلق بی صدای مرگ
دیکتاتور حساس و ظریف سخن میگوید
با کلاه های شاپو ، منگوله های طلایی ویقه های آهاری
قصر باریک مثل یک ساعت سو سو میزند
و خند ه های سریع دستکش بدست
از کریدورها سرساعت میگذرند و به صداهای مرده
و دهانهای آبیرنگ که تازه دفن شده اند می پیوندند
گریه دیده نمی شود
مثل گیاهی که دانه هایش لاینقطع روی زمین می ریزند
و برگهای بزرگ کورش حتی بدون نور رشد میکنند
نفرت ، جمجمه به جمجمه روئیده است
وزش به وزش در آب هولناک مرداب
با پوزه ای پرازلجن و سکوت

The Dictators
by Pablo Neruda

An odor has remained among the sugarcane:
a mixture of blood and body, a penetrating
petal that brings nausea.
Between the coconut palms the graves are full
of ruined bones, of speechless death-rattles.
The delicate dictator is talking
with top hats, gold braid, and collars.
The tiny palace gleams like a watch
and the rapid laughs with gloves on
cross the corridors at times
and join the dead voices
and the blue mouths freshly buried.
The weeping cannot be seen, like a plant
whose seeds fall endlessly on the earth,
whose large blind leaves grow even without light.
Hatred has grown scale on scale,
blow on blow, in the ghastly water of the swamp,
with a snout full of ooze and silence.